Salar de Uyuni

Woensdag 1 augustus de dag dat we vertrekken naar Uyuni. Toch wel iets waar ik heel erg naar uitgekeken heb. Vanuit La Paz is het wel 10 uur rijden.

Eerst nog even ontbijten en spullen kopen in de supermarkt zodat we onderweg wat te eten hebben. Gelukkig horen we dat we met z’n allen naar Uyuni kunnen gaan en niemand hoeft achter te blijven. Natuurlijk heeft hij nog wel pijn en zal hij het rustig aan moeten doen,

Om 9.15 vertrekken we uiteindelijk 😊. De eerste uren rijden we door, er is een wc in de bus dus we kunnen gewoon naar de toilet.Om 12.30 stoppen we om even onze benen te strekken. Is toch ook wel nodig tijdens zo’n lange busreizen.

Maar we proberen ze goed door te komen. Af en toe muziek luisteren of een boekje lezen. Maar ook spelen we weer 30 seconds en nu wel met een hele groep. Echt gezellig en de tijd gaat super snel. 

We komen om 18.30 aan in ons hotel. Hier blijven we 2 nachten want morgen is de dag dat we naar de zoutvlaktes gaan. 

Even nog met een grote groep wat eten bij een lokaal restaurant en dan toch maar op tijd naar bed. Ik heb er echt super veel zin in om morgen naar de zoutvlaktes te gaan.

Om 8.15 ontbijten en nog even wat water halen. We worden namelijk om 9.30 opgehaald. Dit keer zijn het 6 jeeps. We verdelen ons in groepjes van 4 en gaan als eerste naar een treinenkerkhof. Vroeger werd dit gebruikt om zilver: van en naar Uyuni te brengen. Maar tegenwoordig is er een andere rails. 

Deze treinen zijn nu allemaal verroest en dus een leuke plek voor toeristen. We maken hier allerlei foto’s en gaan dan weer verder.

Daarna gaan we naar een plek waar mensen met het zout aan de slag gaan. Eerst halen ze zout van de zoutvlaktes, daarna maken ze dit fijn en vervolgens doen ze dit in zakjes voor de verkoop. Wel echt leuk om dit te zien. Ik mag zelf ook een zakje vullen en dicht maken met een brander. Uiteindelijk krijg ik ook te horen dat ik het zakje zout mee mag nemen als souvenier. Wel erg leuk 😊. 

Dan is het toch echt tijd om echt naar de zoutvlaktes te gaan. We rijden het zout al tegemoet. Eerst is het nog een beetje bruinig maar daarna word het steeds witter. Echt super mooi!!

Ik zet mijn naam in het zout om vast te leggen dat ik toch echt bij de zoutvlakte ben. 

Je ziet ook heel veel van de Dakar voorbij komen. Want die heeft toch een aantal jaren hier plaatsgevonden. 

Dan is het tijd voor de lunch. Hier moeten we nog wel even een uurtje voor rijden maar dan krijg je ook wat. Midden op de zoutvlakte is een tafel gedekt voor ons. De lunch bestaat uit worst, varkensvlees, kip met groenten, aardappelen en rijst. Echt een heerlijke maaltijd!! 

Er is ook tijd om een wandeling te maken over een soort eiland midden in de zoutvlakte met allemaal cactussen. De wandeling is wel even heftig in deze hoogte maar wat een uitzicht 😳.

Zoiets moois, het is echt ongelooflijk. 

Natuurlijk hebben we ook nog tijd om foto’s te maken. We hebben allerlei poses gedaan, maar ook met allerlei attributen. Wel echt super gaaf!! En mooie herinneringen.Als laatste nog de zonsondergang. Een prachtig gezicht maar wel echt koud. Het waait hier flink dus we pakken ons allemaal goed in ❄️. Nog even een leuke springfoto met de zon onder mij en dan 1,5 uur terug naar het dorpje rijden.

Nog even een hapje eten en een spelletje weerwolven en dan is het tijd om naar bed te gaan. 

Morgen vertrekken we om 8.00 naar Potosi. Voor weer nieuwe avonturen. Ik ben benieuwd. 

Liefs Janine